Naar de inhoud springen

De Slechtheiligman

Volgens de legende komt Sinterklaas je halen als het volle maan is op 5 december….

Eens in de 32 jaar is het zover, weer een avond waarin kinderen hun leven niet zeker zijn en opstandige ouders bruut worden vermoord. Een dag die iedere 32 jaar weer de boeken ingaat als de meest gruwelijke nacht aller tijden. Een nacht waarvan iedereen hoopt deze te overleven en Sinterklaas stilletjes hun huisje voorbij rijdt.

Mijn hart klopte al dagen, weken en maanden lang in mijn keel. Vooral sinds de wintertijd en het uurtje langer slapen is ingegaan. Iedere avond wordt het steeds eerder donker, wat betekend dat ik steeds eerder bang ben. Mijn hond uitlaten voor het slapen gaan is al een paar maanden het ergste dat iemand je kan toewensen. En wat dacht je van ‘s avonds door het raam naar buiten kijken? Echt een ‘hell no!’. Maar ik laat mij niet kennen, niemand weet het ook en dit voelt als een ware ‘coming-out'”. Maar die angst blijft, angst dat dit jaar de volledige maan weer aan de hemel zou staan.

Gelukkig ben ik pas 25 jaar en heb ik het nog nooit meegemaakt, maar wanneer was de laatste 5-december-volle-maan-nacht?
Mijn ouders zijn er tot nu toe nog altijd ongeschonden vanaf gekomen en voor zover ik weet de rest van hun familie- en vriendenkring ook. Maar worden dit soort walgelijkheden wel besproken, of word het zo diep weggestopt in de doofpot dat iedereen het uiteindelijk vergeet?

Sinds de komst van de horrorfilm Sint in 2010 door Dick Maas, heeft het mij aan het denken gezet. Hoe zit het eigenlijk met Sinterklaas? Heeft hij ooit bestaan en in welke vorm? Waarom vieren wij als enige land Sinterklaas (met uitzondering van enkele plaatsen op de wereld na, waar Nederlanders naar toe zijn geëmigreerd)? Genoeg vragen en dus tijd voor onderzoek!

Op internet is het een en ander te vinden. Typ je in ‘horror sint’ krijg je uiteraard zoekresultaten voor de film, maar verder eigenlijk niets bijzonders. Ga je verder zoeken, dan vind je diverse toevallige gebeurtenissen welke hebben plaatsgevonden op een 5 december. Toevallig overleden, doodsoorzaak onbekend en voor de rest wordt er bijna niets prijsgegeven. Ik zit met kippenvel de verhalen te lezen en het begint buiten alweer donker te worden. Snel mijn laptop aan de kant en de tv inschakelen op ‘iets leuks’.

Het blijft knagen, ik moet hier meer van weten…
In bed pak ik snel mijn telefoon erbij en probeer ik op google het een en ander verder uit te spitten. De klok slaat inmiddels 12 uur en in huis hoor ik een vreemd, hard geluid.
Ik gooi mijn telefoon weg, zet de tv aan op volume 100, kruip onder mijn deken, stop mijn vingers in mijn oren en probeer te denken aan mijn afgelopen vakantie.

De volgende ochtend word ik wakker en ben even vergeten hoe ik afgelopen nacht zo vreselijk rot in slaap ben gevallen. Ik pak mijn telefoon erbij, zet hem aan en krijg de schrik van mijn leven.

SintPromo-thumb-300xauto-18669

Van schrik laat ik mijn telefoon vallen. Gisteravond ben ik op onderzoek uit geweest naar de waarheden rond het verhaal van de Slechtheiligman, maar deze foto heb ik niet gevonden en al helemaal niet opgezocht. Gisteravond, dat vreemde, harde geluid, dat, dat moet vast….

Nee, nee dat kan niet, toch?
Is het soms een waarschuwing?

De rillingen lopen over mijn rug en ik krijg sterk het gevoel dat ik het maar een tijdje moet laten rusten.
Toch blijft het knagen en eigenwijs als dat ik ben, pak ik ‘s avonds weer mijn laptop erbij. Heel eventjes, stiekem op onderzoek uit gaan. Mijn hart bonkt in mijn keel en ik kijk vluchtig om mij heen, in de hoop dat niemand mij ziet, vooral Sint en zijn horrorpieten niet!
Er blijven verhalen verschijnen van mysterieuze verdwijningen, moorden en overledene, welke allemaal hebben plaats gevonden op een avond in december. 5 December wel te verstaan!

Achter mij hoor ik weer datzelfde vreemde, harde geluid. Ik kijk om, maar er is niets te zien. Van schrik verlaat ik de pagina en ga op zoek naar de maanverwachting bij Piet Paulusma. Volgens Piet is er dit jaar geen volle maan op 5 december. Er valt een last van mijn schouders, dit jaar nog even geen horror, angst en verdriet. Oant moan!

Het heiligavondje is gekomen, het avondje van Sinterklaas. Op tafel geuren heerlijke kopjes  sinterklaasthee met de smaak van onder andere marsepein. Verder is de tafel gevuld met zelf gemaakte pepernoten, strooigoed, truffelpepernoten, schuimpjes en gevuld speculaas. Bij onze schoenen staan tientallen pakjes. Hij is ons dit jaar weer niet vergeten!

Rare geluiden heb ik de afgelopen paar dagen gelukkig niet meer gehoord en nu dat ik gezellig en veilig samen ben met mijn vriend, ouders en een joekel van een waakhond (chihuahua Coco, mijn held op sokken die liever lui dan moe is), kan mij vast niks gebeuren.

Ik ben zo blij dat het dit jaar geen volle maan was, maar ik wacht volgend jaar met smart af! Toch bekruipt dat angstige gevoel mij weer nu alle vreugde voorbij is en iedereen ligt te slapen. Voordat ik veilig naast mijn vriend kan kruipen en blij ben dat deze dag uiteindelijk toch tot een einde is gekomen, moet ik nog even naar buiten. Met angstzweet in mijn bilnaad, kippenvel over mijn rug, klotsende oksels en een hartslag die door alle barrières  heen gaat, en dat alles om mijn hondje uit te laten. “Oh”, denk ik bij mijzelf “had ik Coco nu toch maar geleerd op de kattenbak te gaan”.

Het kan zo maar gebeuren dat de Sint zich heeft vergist. Of Piet, Piet kan zich uiteraard ook vergissen. Het zijn tenslotte ‘voorspellingen’ die hij doet. Het is allemaal mogelijk! Ik stap naar buiten, heel voorzichtig. Ik kijk vluchtig door de straat en snel naar de daken. Shit, daar beweegt wat, daar op het dak van mijn buurvrouw. Ik knipper twee keer met mijn ogen. Er is niets te zien. Het was vast mijn verbeelding, of………

Groetjes Horrorpiet en de Slechtheiligman

MOEWHAHAHAHAHAHA

 

afbeelding: http://twitchfilm.com/2010/09/beware-saint-nick-slayer-of-children-everywhere.html